วันจันทร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2560

นิราศภูเขาทอง


ตัวอย่างกลอนนิราศภูเขาทอง


         ๏ ถึงหน้าวังดังหนึ่งใจจะขาด              คิดถึงบาทบพิตรอดิศร
โอ้ผ่านเกล้าเจ้าประคุณของสุนทร                     แต่ปางก่อนเคยเฝ้าทุกเช้าเย็น
           พระนิพพานปานประหนึ่งศีรษะขาด    ด้วยไร้ญาติยากแค้นถึงแสนเข็ญทั้งโรคซ้ำกรรมซัดวิบัติเป็น                         ไม่เล็งเห็นที่ซึ่งจะพึ่งพา 
              จะสร้างพรตอุตส่าห์ส่งส่วนบุญถวาย  ประพฤติฝ่ายสมถะทั้งวสา
เป็นสิ่งของฉลองคุณมุลิกา                         ขอเป็นข้าเคียงพระบาททุกชาติไปฯ

   ๏ ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง           มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา              ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
   ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ               สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย                         ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
   ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก            สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป                    แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ

๏ มาถึงบางธรณีทวีโศก                            ยามวิโยคยากใจให้สะอื้นโอ้สุธา
หนาแน่นเป็นแผ่นพื้น                                 ถึงสี่หมื่นสองแสนทั้งแดนไตร
    เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้              ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ          เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกาฯ
๏ ถึงเกร็ดย่านบ้านมอญแต่ก่อนเก่า         ผู้หญิงเกล้ามวยงามตามภาษา
เดี๋ยวนี้มอญถอนไรจุกเหมือนตุ๊กตา         ทั้งผัดหน้าจับเขม่าเหมือนชาวไทย
    โอ้สามัญผันแปรไม่แท้เที่ยง                  เหมือนอย่างเยี่ยงชายหญิงทิ้งวิสัย
นี่หรือจิตคิดหมายมีหลายใจ                 ที่จิตใครจะเป็นหนึ่งอย่าพึงคิดฯ
๏ ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์                 มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร                จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจาฯ

อ้างอิง : 

x
เขียนโดย ที่
ป้ายกำกับ:

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)